ساخت و ساز اصولی به کمک استانداردهای ایزو

ساخت و ساز مقوله ای بسیار مهم است چرا که علاوه بر تاثیر بسیار بالایی که به واسطه زیبایی و جلوه های بصری بر روحیه انسان ها می گذارد، از بسیاری جهات دیگر نیز اهمیت فراوانی دارد. درباره اصول طراحی در ساخت و ساز گفتنی های بسیاری است. از آنجایی که طراحی و نمای یک ساختمان،جلوه های اولیه آن را تشکیل می دهد به طوری که در همان نگاه اول می تواند ارتباط با مخاطب برقرار نماید، طراحی آن بایستی به گونه ای باشد که هم بر اساس اصول و مبانی مرتبط با کاربری سازه باشد و هم با حفظ ارزش های بصری مهم ترین عناصر تاثیر گذار بر روی مخاطب را در بر بگیرد.

عوامل حیاتی ساخت و ساز

آنچه امروزه در رابطه با طراحی و ساخت و ساز ساختمان های مختلف جالب و قابل توجه است این نکته است که تمامی سازه ها به ویژه ساختمان هایی که دارای دکوراسیون و طراحی حرفه ای هستند قطع به یقین اصول و قوانین مهمی را بر پایه طراحی ایمن و اصولی پیاده سازی کرده اند.در طراحی سازه ها اهداف مختلفی از جمله افزایش ایمنی سازه، کاهش هزینه و افزایش سرعت ساخت، افزایش بهره وری سازه و… در نظر گرفته می شوند از مهمترین جنبه های احداث سازه و ساختمان سازی مسائل مربوط به استحکام و ایمنی در جهت حذف خسارت های جانی آنها است. برای دستیابی به این مهم بایستی به مکان جغرافیایی احداث سازه، مصالح مورد استفاده و …پرداخته شود.

مبحث انرژی نیز از موارد مهم و قابل بررسی در امور مربوط به ساخت وساز است. توجه به این نکته که منابع انرژی جهان با سرعت قابل توجهی مصرف می شوند و منجر به اتمام منابع تجدید ناپذیر خواهد شد ضروری است. بنابراین قطعا باید در مصرف انرژی صرفه جویی شود. بخش ساختمان، از طریق استفاده از انرژی، می تواند تا ۴۰٪ از کل انرژی مصرفی را شامل شود. صرفه جویی در انرژی در ساختمان ها می تواند منجر به کاهش سرعت استفاده از منابع تجدید ناپذیر و همچنین پیشگیری از تجمع گازهای گلخانه ای شود.

همه ما به خوبی بر اهمیت اجرای اصول استاندارد طراحی در ساخت و ساز به ویژه در پروژه های ساختمانی مدرن واقف هستیم و می دانیم که هرچه این اصول و مبانی با جزئیات بیشتری به مرحله اجرا درآیند نتیجه کار پخته تر و حرفه ای تر خواهد شد.

سازمان استانداردسازی (ISO) با کسب شناخت دقیق از اصول طراحی و مهندسی و همچنین به کارگیری نظرات مهندسان و خبرگان در این امر چندین استاندارد در این حیطه تدوین کرده است. ما در این مقاله نگاهی به اصول ساخت و ساز داشته ایم و در این رابطه از استانداردها کمک گرفته ایم. استانداردهای ایزو در حوزه ساخت وساز

ISO 9836

ISO 9836 (استانداردهای عملکرد در ساختمان، تعریف و محاسبه شاخص های مساحت و فضا): ISO 9836 تعریف و محاسبه شاخص های سطح و حجم را مشخص می کند. در تعریف اندازه گیری منطقه،ISO 9836 از سه مفهوم اندازه گیری استفاده می کند: مفهوم درون دیوار و خارج دیوار در بسیاری از نقاط جهان استفاده می شود؛ روش اندازه گیری مرکز دیوار در بسیاری از نقاط جهان استفاده می شود؛تغییرات در این روش ها به منظور مطابقت با برخی قوانین ملی و یا انواع خاصی از ساختمان ها می باشند؛ شاخص های سطح و حجم تعریف شده در ISO 9836: 2017 برای استفاده عملی، به عنوان پایه ای برای اندازه گیری جنبه های مختلف عملکرد ساختمان ها یا به عنوان کمک به برنامه ریزی در نظر گرفته شده اند. به عبارت دیگر، آنها باید بتوانند در مورد جنبه های عملکردی، فنی و اقتصادی ساختمان ها قضاوت کنند. نحوه تنظیم ISO 9836به صورتی است که برای استفاده در هنگام احداث یک بنا و به منظور سازماندهی مورد استفاده قرار می گیرد.

استفاده آن شامل موارد زیر می شود:

مشخصات عملکرد هندسی یک ساختمان و فضاهای آن (به عنوان مثال در طراحی، روش های خرید و …، و یا در موارد مناسب در مقررات ساختمان؛ اسناد فنی مربوط به عملکرد کل ساختمان های تهیه شده توسط طراحان، پیمانکاران و تولید کنندگان؛ مقدار سطح کف که برای قرار دادن محل کار فرد، مبلمان، تجهیزات و یا گردش و عبور در نظر گرفته خواهند شد؛ارزیابی، مقایسه و یا کنترل خصوصیات یک ساختمان که به عملکرد هندسی آن متصل است؛ روش های مختلفی برای اندازه گیری مساحت در سراسر جهان بسته به کشور و یا انواع ساختمان ها وجود دارد، اما همه روش های اندازه گیری (به عنوان مثال روش اندازه گیری مرکز دیوار) به دلیل عدم توانایی در شناسایی مساحت واقعی، لزوماً کاربرد عملی ندارند. بنابراین،ISO 9836 صرفاً برای استفاده عملی در اندازه گیری تخصص دارد.

ایزو ۱۱۸۵۵:

استاندارد بین المللی ایزو ۱۱۸۵۵ (طراحی، اندازه گیری، نصب و کنترل سیستم های گرمایشی و سرمایشی تابشی تعبیه شده در ساختمان) در زمینه طراحی، اندازه گیری، نصب و کنترل سیستم های گرمایشی و سرمایشی تابشی تعبیه شده در ساختمان ها کاربرد دارد.این استاندارد اولین استاندارد بین المللی در مورد سیستم گرمایشی و سرمایشی تابشی است.ایزو ۱۱۸۵۵ شامل الزاماتی برای تعیین ظرفیت گرمایش و سرمایش تابشی در ساخت و سازهای جدید و همچنین مقاوم سازی سیستم های گرمایشی و سرمایشی ساختمان هایی است که در گذشته ساخته شده اند. علاوه بر این، استاندارد ISO 11855 شرایط طراحی در مورد اجزایی مانند ابزار تامین گرما، سیستم های توزیع هیدرونیک (سیستم هایی که برای گرمایش و سرمایش از آب استفاده می کنند)، پانل ها و سیستم های کنترل سیستم های گرمایشی و سرمایشی تابشی و ظرفیت خنک سازی، نصب، کنترل، طراحی و اندازه گیری (سیستم های حرارتی فعال ساختمان) TABS را تعیین می کند.سیستم گرمایشی و سرمایشی تابشی از سیستم های ساطع کننده و جذب کننده گرما، تامین گرما، توزیع و کنترل تشکیل شده است. سری ISO 11855 مربوط به سیستم گرمایش و سرمایش سطوح تعبیه شده ای است که مستقیماً تبادل گرما را در فضا کنترل می کنند. این استاندارد خود تجهیزات سیستم مانند منبع گرما، سیستم توزیع و کنترل کننده را دربر نمی گیرد.سری ISO 11855 برای سیستمی که با ساختار ساختمان ادغام شده باشد تنظیم شده است. بنابراین سیستم پانلی با شکاف هوای آزاد که با سازه ساختمان سازگار نیست، تحت پوشش این استاندارد قرار نمی گیرد. این استاندارد در سیستم هایی استفاده می شود که نه تنها از آب بلکه از مایعات دیگر و یا برق به عنوان گرمایش و یا سرمایش محیط استفاده می کنند.

هدف سری ISO 11855 ارائه معیارهایی برای طراحی موثر سیستم های جاسازی شده است.

برای این منظور، معیارهای راحتی برای فضای سرویس داده شده توسط سیستم های جاسازی شده، محاسبه خروجی گرما، اندازه گیری، تجزیه و تحلیل دینامیکی، نصب، بهره برداری و روش کنترل سیستم های جاسازی شده ارائه می شود.این بخش از ایزو ۱۱۸۵۵ روش ها و شرایطی را تعیین می کند که جریان گرما در سیستم های گرمایش و سرمایش سطح آب را می توان نسبت به دمای دیفرانسیل متوسط ​​برای سیستم ها تعیین کرد. تعیین عملکرد حرارتی سیستم های گرمایشی و سرمایشی سطح مبتنی بر آب و انطباق آنها با این قسمت از ISO 11855 با محاسبه مطابقت با اسناد طراحی و یک مدل انجام می شود که باید ارزیابی و محاسبه یکنواخت سیستم های گرمایشی و سرمایشی سطح آب را امکان پذیر کند.همچنین ISO 11855 به طور مناسب، در استفاده از مایعات غیر از آب به عنوان گرمایش یا سرمایش محیط اعمال می شود. ISO 11855 در چند قسمت تعریف می شود:

ISO 11855-1

تعریف، نمادها و معیارهای عایق: تعاریف اساسی، نمادها و معیارها را برای سیستم های گرمایشی و سرمایشی تابشی مشخص می کند. برای سیستم های گرمایشی و سرمایشی سطح تعبیه شده بر پایه آب در ساختمان های مسکونی، تجاری و صنعتی قابل استفاده است. این روش ها برای سیستم های یکپارچه در دیوار، کف و یا سقف و بدون هیچ شکاف هوای آزاد اعمال می شوند.بیشتر بخواید: کاهش هزینه ها، افزایش تعامل و افزایش ایمنی با ۵S

ISO 11855-2

تعیین طراحی ظرفیت گرمایشی و سرمایشی: این بخش از ISO 11855 روش ها و شرایطی را تعیین می کند که جریان گرما را در سیستم های گرمایشی و سرمایشی سطح آب بر اساس دمای دیفرانسیل متوسط ​​برای سیستم ها تعیین کند. تعیین عملکرد حرارتی سیستم های گرمایشی و سرمایشی سطح مبتنی بر آب و انطباق آنها با این قسمت از ISO 11855 با محاسبه مطابقت با اسناد طراحی و یک مدل انجام می شود.

ISO 11855-3

طراحی و اندازه گیری: یک روش طراحی و اندازه گیری سیستم را برای اطمینان از ظرفیت گرمایشی و سرمایشی سیستم های گرمایشی و سرمایشی تابشی ایجاد می کند اعمال می شود.

ISO 11855-4:

اندازه گیری و محاسبه ظرفیت گرمایشی و سرمایشی دینامیکی سیستم های گرمایشی و سرمایشی فعال ساختمانی: امکان محاسبه حداکثر ظرفیت خنک کنندگی سیستم های ساختمانی، بر اساس افزایش دما، مانند گرمای خورشید، افزایش گرمای داخلی و تهویه و همچنین محاسبه نیاز خنک کننده در آب را دارد.همچنین برای اندازه گیری سیستم خنک کننده، با توجه به اندازه چیلر، میزان جریان سیال و … نیز استفاده می شود.این قسمت استاندارد یک روش دقیق را با هدف محاسبه ظرفیت گرمایش و سرمایش در شرایط غیر پایدار تعریف می کند.

ISO 11855-5

نصب و راه اندازی رایج ترین سیستم ها و سیستم های فعلی: این بخش از ISO 11855 الزامات عمومی و یکنواخت را برای طراحی و ساخت سیستم های گرمایشی و خنک کننده تابشی تعبیه شده مشخص می کند. ISO 11855-6: کنترل: این سند دستورالعمل هایی را برای کنترل سیستم های گرمایشی و سرمایشی تابشی ایجاد می کند. الزامات یکنواخت را برای طراحی و ساخت سیستم های گرمایش و سرمایش از کف، سقف و دیوار مشخص می کند تا اطمینان حاصل شود که سیستم های گرمایشی و سرمایشی متناسب با کاربردهای خاص آنها هستند.

ISO 11855-7:

پارامترهای ورودی برای محاسبه انرژی: این سند روش ها و شرایطی را مشخص می کند تا دمای سطح آب در سیستم های گرمایشی و سرمایشی نسبت به دمای متوسط دیفرانسیل ​​برای این سیستم ها تعیین شود.

ISO 863:

ISO 863 (سیمان، روش های آزمایش، آزمون پوزولانی برای سیمان های پوزولانی) روش اندازه گیری پوزولانیت سیمان های پوزولانی را توصیف می کند. پوزولان ها موادی بر پایه سیلیکات هستند که با هیدروکسید کلسیم (آهک) تولید شده توسط سیمان هیدراته کننده واکنش نشان داده و مواد سیمانی اضافی تشکیل می دهند (میزان سیمانی شدن مواد متشکل سیمان افزایش یافته و چسبندگی سیمان را بیشتر می کند).پوزولانیت: یون کلسیم به عنوان اکسید کلسیم موجود در محلول آبی در تماس با سیمان هیدراته، پس از یک دوره زمانی مشخص، با مقدار یون کلسیم قادر به اشباع محلول قلیایی مورد ارزیابی قرار می گیرد. با مقایسه غلظت این دو، میزان پوزولانیت محاسبه می شود. اگر غلظت یون کلسیم در محلول کمتر از غلظت اشباع باشد، سیمان، مناسب برای آزمایش در نظر گرفته می شود، یعنی نتیجه مثبتی می دهد. نتایج آزمایش ها باید در شرایط یکسان و شرایط متفاوت قابل تکرار باشند.

این استاندارد برای اطمینان از مناسب بودن و تایید دوام سیمان و بتن مورد استفاده در ساخت و ساز کارایی دارد، توجه داشته باشید که سیمان و بتن نقش اساسی در استحکام سازه ها دارند.

ISO 29581-1

ISO 29581-1، (سیمان، روش های آزمایش)، قسمت ۱: (تجزیه و تحلیل توسط شیمی مرطوب): ISO 29581-1 روش های تجزیه و تحلیل سیمان توسط شیمی مرطوب را مشخص می کند. این استاندارد روش های مرجع و در موارد خاص، یک روش جایگزین را ارائه می دهد که می تواند معادل روش منظور باشد. استفاده از روش های دیگر مجاز است به شرطی که، یا در برابر روش های مرجع و یا در برابر مواد مرجع پذیرفته شده بین المللی، برای نشان دادن برابری آنها کالیبره شوند. در صورت اختلاف در نتایج آزمایش، فقط از روش های مرجع استفاده می شود.به طور کلی مشخصات استاندارد بیان می کند که چه روش هایی استفاده می شوند. موارد استفاده از ISO 29581-1 شامل موارد زیر است: ISO 29581-1 روش هایی را توصیف می کند که عمدتا در سیمان ها اعمال می شوند، اما می توانند در مورد مواد تشکیل دهنده آنها نیز استفاده شوند. این روش ها همچنین می توانند برای سایر موارد استفاده شوند، از جمله استانداردهایی که این روش ها را فرا می خواند. این استاندارد نیز به بررسی مرغوبیت سیمان و بتن مورد استفاده در ساخت و ساز می پردازد.

ISO 15686-5

ISO 15686-5 (ساختمان ها و املاک ساخته شده، برنامه ریزی عمر خدمات، هزینه یابی چرخه عمر ساختمان) اولین استاندارد بین المللی برای هزینه یابی چرخه عمر املاک است، انتظار می رود که این استاندارد تأثیر عمده ای در خرید ساختمان ها و املاک، به ویژه پروژه های سرمایه گذاری عمده و (ابتکار مالی خصوصی) PFI و (مشارکت عمومی و خصوصی) PPP داشته باشد. این استاندارد همچنین از طریق تحریک اشتیاق مشتری برای تامین بودجه مناسب و بهینه سازی هزینه های چرخه عمر ساختمان ها، از نظر ارزش کل عمر و توسعه پایدار، بر طراحی ساختمان های جدید تأثیر می گذارد.

ISO 15686-5 شامل چه مواردی است؟

این استاندارد رهنمودهایی را برای انجام تجزیه و تحلیل (هزینه چرخه عمر) LCC ساختمان ها و مستقلات و اجزای آنها ارائه می دهد. همچنین شامل اطلاعاتی است که در ادامه ذکر می شوند: اصطلاحات روشن و روش متداول برای هزینه یابی چرخه عمر؛

استفاده عملی از LCC به طوری که به صورت گسترده ای در صنعت ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گیرد؛

استفاده از روش های LCC و روش های دیگر برای طیف وسیعی از روش های تهیه؛ فرایندهای تصمیم گیری و ارزیابی در مراحل مربوطه هر پروژه؛ نگرانی در مورد عدم اطمینان و در نظر گرفتن خطرات و بهبود اعتماد به پیش بینی LCC؛ اصول، دستورالعمل ها، تعاریف مربوط به اشکال مختلف LCC و گزارش دهی؛ چارچوبی برای پیش بینی های سازگار LCC و ارزیابی عملکرد، که سطح قوی تری از تجزیه و تحلیل مقایسه ای و معیار هزینه را تسهیل می کند؛مبنای مشترک برای تعیین اهداف LCC در طول طراحی و ساخت، که در برابر آن عملکرد واقعی هزینه را می توان در طول عمر دارایی ردیابی و ارزیابی کرد؛ راهنمایی در مورد زمان انجام LCC، سطح انجام آن و در نظر گرفتن هزینه برای بررسی مناسب؛ ارزش واقعی انجام موثر LCC در ساخت و ساز با استفاده از برنامه ریزی عمر مفید؛ تفاوت بین هزینه یابی چرخه عمر و (هزینه یابی کل عمر) WLC؛ ارجاعات متقابل به راهنمایی در مورد فعالیت های مرتبط در سایر قسمت های ISO 15686؛

هزینه یابی چرخه عمر چیست؟

هزینه یابی چرخه عمر یک روش ارزشمند است که برای پیش بینی و ارزیابی عملکرد هزینه املاک و مستقلات استفاده می شود و یکی از اشکال تجزیه و تحلیل برای تعیین این است که آیا یک پروژه شرایط مورد نیاز مشتری را برآورده می کند.

کارایی هزینه یابی چرخه عمر املاک و مستقلات چیست؟

هزینه یابی چرخه عمر در مدیریت نمونه کارها، املاک، مستقلات و سطح مدیریت تسهیلات مرتبط موثر است؛ به تصمیم گیری و مقایسه گزینه ها کمک می کند؛ هزینه یابی چرخه عمر ممکن می سازد تا مقایسه های مداوم بین گزینه ها با جریان نقدی مختلف و بازه های زمانی مختلف انجام شود؛ این تجزیه و تحلیل با توجه به مختصات مشخص شده مشتری و الزامات عملکرد عمر خاص پروژه، از فاکتورهای مربوط به کل طول عمر استفاده می کند؛

این استاندارد موارد استفاده زیادی دارد، از جمله:

تهیه کنندگان مستقلات که علاقه مند به مالکیت طولانی مدت یک ملک هستند که ممکن است کاربری دولتی و یا خصوصی داشته باشد، همچنین در صورت مستاجر بودن به مدت طولانی از آن استفاده می کنند. این استاندارد برای تمام کسانی که مالک هستند و یا مسئولیت هزینه های نگهداری و عملیاتی آن برعهده آنها است، بسیار مفید و کمک کننده است. از جمله:طراحان املاک و سازه ها؛ سازندگان املاک وسازه ها؛ تامین کنندگان متخصص در رابطه با مواد و اجزای سازنده؛ اپراتورهای تسهیلات (برای کمک به سازندگان و خریداران، برای ورود موثرتر به روند طراحی)؛ مشاوران هزینه و سایر متخصصان؛ برای کار متخصصانی که اطلاعات مربوط به عمر مفید و عملکرد محیطی را ارائه می دهند مفید است؛ این استاندارد به طور ویژه مرتبط با مشتریان عمومی است، جایی که ممکن است کمبود درآمد پیش بینی شده از برخی املاک و مستقلات، ارزیابی سنتی سرمایه گذاری را به چالش بکشد.

ISO 13153

ISO 13153 (چارچوب فرایند طراحی ساختمان های مسکونی تک خانوادگی و تجاری کوچک با صرفه جویی در انرژی) چارچوبی از فرایند طراحی ساختمان های مسکونی تک خانوادگی و تجاری کوچک با صرفه جویی در انرژی را تعیین می کند.این استاندارد معیار اصلی نسبت مصرف انرژی است. نسبت مصرف انرژی: انرژی پیش بینی شده برای مصرف انرژی خاص به مصرف انرژی مرجع است. فرایند طراحی یا دستورالعمل های طراحی توضیح دهنده روند طراحی، توسط تهیه کنندگان دستورالعمل های طراحی برای طراحان ساختمان ها به عنوان یک سیستم کل، واحد های ساختمان و یا تجهیزات ساختمان، که همه آنها عمیقا با عملکرد انرژی ساختمان ها مرتبط هستند، تهیه شده است.طراحان مهمترین نقش را در گسترش فناوری های صرفه جویی در انرژی دارند زیرا اغلب تصمیمات نهایی را در مورد اینکه آیا فناوری های صرفه جویی در انرژی باید اتخاذ شوند یا خیر و همچنین کدام فناوری های صرفه جویی در انرژی باید در پروژه های ساختمانی واقعی به کار گرفته شوند، اتخاذ می کنند.هدف ISO 13153 کمک به تنظیم دستورالعمل های طراحی برای متخصصانی است که اجزای مربوط به انرژی ساختمان ها را طراحی می کنند، است. این استاندارد بین المللی برای روند طراحی ساختمان های مسکونی تک واحدی و تجاری کوچک قابل استفاده است.

ISO 23045

ISO 23045 (طراحی محیط ساختمان، رهنمودهایی برای ارزیابی بازده انرژی ساختمان های جدید) رهنمودهای معرفی فرایند طراحی وبهره وری انرژی برای ساختمان های جدید است. این استاندارد بین المللی رهنمودهایی را برای معرفی نیازهای انرژی در فرایند طراحی و یا دستیابی به روش های طراحی شده برای بهره وری انرژی برای ساختمان های جدید ارائه می دهد.عمر بیشتر ساختمان ها برای مدت (۸۰ سال تا ۱۰۰ سال) طراحی شده اند، همچنین در صورت افزایش قیمت انرژی به دلیل تخلیه منابع انرژی و یا در صورت کاهش، می توان مصرف صحیح انرژی را وسیله ای برای حفظ منابع مالی مالکان و ساکنان در نظر گرفت.این استاندارد بین المللی دستورالعمل های مربوط به بهره وری انرژی در ساختمان ها را ارائه می دهد که در ISO 16813 معرفی شده است. همانطور که در ایزو ۱۶۸۱۳ شرح داده شده است، داده ها و الزامات در فرایند طراحی معرفی می شوند. همچنین روش های بیان بهره وری انرژی نیز ارائه شده است.فرض بر این است که شرایط فضاهای داخلی با توجه به دما، رطوبت، کیفیت هوا، صوت، نور و شرایطی که برای ایجاد محافظت در برابر یخ زدن لوله ها و یا مواد ذخیره شده در یک محدوده مورد استفاده هستند، کاملا ایده آل است.

سیستم هایی که هنگام ارزیابی بازده انرژی ساختمان در نظر گرفته می شوند شامل سیستم های گرمایشی، سرمایشی، روشنایی، آب گرم خانگی، گرمایش آب سرویس ها، تهویه و کنترل های مربوطه هستند.

اهداف این استاندارد بین المللی کمک به طراحان و متخصصان در زمان جمع آوری و تهیه اطلاعات مفید مورد نیاز در مراحل مختلف فرایند طراحی و تحقق تعاریف ساختمان است که توسط طراحان ساختمان تهیه شده اند. این استاندارد بین المللی در مورد ساختمان های جدید اعمال می شود و برای تجهیزات تهویه مطبوع فضا و تجهیزات گرمایشی در ساختمان های جدید قابل استفاده است.

ISO 16813

بهتر است بدانید: ۵ اقدام حیاتی ISO 45001 برای مدیریت ایمنیISO 16813: 2006، (طراحی محیط ساختمان، محیط داخلی، اصول کلی) اصول کلی طراحی محیط ساختمان را با در نظر گرفتن محیط داخلی سالم برای سرنشینان و محافظت از محیط زیست برای نسل های آینده ایجاد می کند.این استاندارد روشی را ترویج می کند که در آن طرف های مختلفی که در ساخت و طراحی محیط ساختمان شرکت می کنند با یکدیگر همکاری کرده تا یک محیط پایدار را ایجاد کنند. ISO 16813: 2006 در طراحی محیط ساختمان برای ساخت و ساز جدید و مقاوم سازی ساختمان های موجود قابل استفاده است. این استاندارد بین المللی چارچوبی را برای موضوعات پایداری سازه در نظر گرفته است که از همان مراحل اولیه طراحی ساختمان در محدوده های طراحی مورد توجه قرار می گیرند و نیاز است که نقشه ها و مشخصات طراحی در هر مرحله با توجه به معیارهای ارائه شده توسط سایر استانداردهای مربوطه ارزیابی شوند.

ویژگی های منحصر به فرد فرایند طراحی با اهداف زیر بیان می شود:

ایجاد محدودیت های مربوط به مسائل پایداری از مرحله اولیه فرایند طراحی، از جمله چرخه عمر ساختمان همراه با هزینه های مالکیت و بهره برداری که باید در تمام مراحل فرایند طراحی در نظر گرفته شوند؛ ارزیابی طرح پیشنهادی با معیارهای منطقی برای کیفیت هوای داخل ساختمان، آسایش حرارتی، آسایش صوتی، آسایش بصری، (بهره وری انرژی و کنترل سیستم) HVAC در هر مرحله از فرایند طراحی؛ انجام تکرار بین تصمیمات و ارزیابی های طراحی در طول فرایند طراحی؛این استاندارد بین المللی اصول کلی طراحی محیط ساختمان را ارائه می دهد و برای طراحان ساختمان، یعنی معماران، طراحان محیط زیست و طراحان سیستم ساختمان و همچنین مشتریان ساختمان و پیمانکاران تهیه شده است.هدف این استاندارد این است که به این گروه ها کمک کند تا از یک فرایند طراحی موثر در پیگیری محیط داخلی با کیفیت بالا برای سرنشینان استفاده کنند، در عین حال سعی در محافظت از محیط زیست برای نسل های آینده دارد. این استاندارد اصول کلی طراحی محیط ساختمان را با در نظر گرفتن محیط داخلی سالم برای سرنشینان و محافظت از محیط زیست برای نسل های آینده ایجاد می کند.