بایگانی دسته‌بندی: ISO 14001

همانطور که گردشگری از سایر صنایع پیشی می گیرد، در حال احیای مجدد است و به طور چشمگیری در سال های اخیر افزایش یافته است. سفرهای ماجراجویانه و مسئولانه، شیوه تعامل جوامع، اکوسیستم ها و اقتصاد را از نو پایه ریزی می کنند.
ما در این مقاله چگونگی حمایت استانداردهای (سازمان بین المللی استانداردسازی) ISO از این روند را بررسی می کنیم.

گردشگری شغل ایجاد می کند: بسیاری از برنامه های گردشگری منجر به ایجاد شغل می شوند. در واقع از هر ۱۰ نفر ۱ نفر در یک کار مرتبط با جهانگردی استخدام می شود.

با رونق بیشتر مسافران و دسترسی بیشتر به مسافرت ها، تخمین زده می شود که بخش گردشگری در دهه آینده عملکرد بهتری در اقتصاد جهانی داشته باشد. بنابراین جای تعجب نیست که بیشتر کشورها به دنبال توسعه بخش گردشگری خود برای کسب بهره بیشتر از این فرصت هستند.

صنعت گردشگری نیز در ایجاد فرهنگ صلح بین کشورها بسیار مهم است و به طور ایده آل برای کمک به بسیاری از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد (SDGs ) است که در جهت جهانی عادلانه تر و منصفانه کار می کنند. وقتی گردشگری به خوبی مدیریت شود، تقویت اقتصادی باورنکردنی برای جوامع میزبان فراهم می کند. با این حال تاثیرات منفی بر محیط زیست از عواقب ذاتی این صنعت است.

با افزایش تعداد مسافران که به مکان های مشابهی سرازیر می شوند که قبلا توسط آشنایان و یا افرادی که سفر به آن مکان ها را تجربه کرده اند، توصیه می شود، باعث ازدحام جمعیت می شود، در نتیجه انتشار گازهای گلخانه ای، تولید زباله و تخریب اکوسیستم های محلی تقریباً غیرممکن است.

برای بسیاری از مقاصدی که دارای استراتژی های گردشگری برای کمک به کاهش فقر و حفظ میراث طبیعی و فرهنگی خود هستند، برنامه مدیریت کافی برای جلوگیری از عوارض جانبی تاثیرات گردشگری تنظیم می کنند، همانطور که بسیاری از مکان های میراث جهانی، که به دلیل ارزش جهانی برجسته خود توسط یونسکو شناخته شده اند، این استراتژی را دنبال می کنند.

این قبیل نگرانی ها این سوال را به وجود می آورد: آیا گردشگری می تواند همیشه پایدار باشد؟
ISO تلاش زیادی برای رسیدن به این هدف می کند.

بیشتر بدانید: هفت مرحله در مدیریت پسماند مطابق با ISO 14001

روند تنظیم استانداردهای ISO از یک شبه جزیره شروع شد

شبه جزیره سینا تجسم گردشگری ماجراجویانه است. سالانه میلیون ها گردشگر برای آفتاب گرفتن، بازدید از صخره های مرجانی معروف و گردش در داخل مناطق کوهستانی آن به این کویر مثلثی شکل می روند. مارتین دنیسون، غواص مشتاق غواصی در این نواحی، حدود چهار دهه قبل برای اولین بار از صحرای سینا بازدید کرد. او دریای سرخ را هدف قرار داد، دلیل فریبنده آن وجود پناهگاه غواصان به دلیل صخره های مرجانی نفس گیر و ماهی های چند رنگ بودند. دنیسون علاقه خود به اعماق دریاها را به مربی و استاد شیرجه تبدیل کرد.

در ادامه او به سمت توسعه استاندارد سوق داده شد و به عنوان مربی کارگروه ISO که ۱۱ استاندارد ISO برای ایمنی غواصان، مراکز آموزش و غواصی ایجاد کرده بود، قرار گرفت. این استانداردها از آن زمان به زبان فرانسه برای غواصان و مراکز غواصی در سراسر جهان تبدیل شده است.

در سال های اخیر، دنیسون ریاست یک کارگروه ISO در کمیته فنی ISO / TC 228 برای گردشگری پایدار را به منظور توسعه دو استاندارد جدید متمرکز بر غواصی پایدار بر عهده داشته است. مطالب مربوط به شرم الشیخ، شهر کوچک در انتهای شبه جزیره سینا، به روشنی توضیح می دهند که چرا ما به این استانداردها نیاز داریم. دنیسون به یاد می آورد: “چهل سال پیش، تعداد انگشت شماری ساختمان در آنجا و سه مرکز غواصی در کل شبه جزیره وجود داشت.”

اکنون شرم الشیخ شهری است با یک فرودگاه بین المللی، ده ها هتل و بیش از ۷۰ هزار نفر جمعیت. “او می گوید:” حدود ۱٫۶ میلیون غواص هر ساله از مصر بازدید می کنند و اکنون حدود ۳۰۰ مرکز غواصی در آنجا وجود دارد. ” سینا به تنهایی دارای ده ها مرکز غواصی و همچنین ده ها قایق غواصی، برای پاسخگویی در لحظه به تقاضای افرادی است که برای ماجراجویی زیر آب ها به آن مکان می روند.

جاذبه گردشگری در مصر

غواصی در دریای سرخ در ساحل جزیره تیران یکی از جاذبه های گردشگری در مصر است، جایی که مربیان در حال انجام روش های غواصی هستند که صخره های مرجانی را محافظت می کند.

شیرجه ای عمیق به دنیای استاندارد

غواصی مانند هر فعالیت دیگر در فضای باز، اگر کنترل نشود، می تواند تاثیرات قابل توجهی بر محیط زیست داشته باشد. با افزایش محبوبیت این ورزش، این امر به نوبه خود نیاز به پایداری را برجسته کرده است، در غیر این صورت بخش غواصی پایه های آبزیان را به خطر می اندازد.

با توجه به این موضوع یک کارگروه اختصاصی در ISO / TC 228(جهانگردی و خدمات مرتبط)، تحت مشورت Denison دو استاندارد برای غواصی پایدار تهیه کرده است. استاندارد اول، ISO 21416 (خدمات غواصی تفریحی، الزامات و راهنمایی در مورد روش های پایدار محیط زیست در غواصی تفریحی)، توصیف می کند که مراکز و خدمات غواصی برای حفظ و حتی تقویت محیط آبزیان چه کاری باید انجام دهند.

این استاندارد شامل چندین نمونه از بهترین اقدامات مانند چگونگی انجام فعالیت های مراکز غواصی (به عنوان مثال بازدارندگی غواصان از تغذیه و یا از بین بردن آبزیان) و یا نحوه کار با قایق ها به گونه ای که به محیط زیست آسیب نرسانند، می شود. به عنوان مثال، ISO 21416 مشخص می کند که قایقرانان باید به جای لنگر انداختن که می تواند به مرجان ها آسیب برساند، از روش پهلوگیری در کنار اسکله استفاده کنند.

استاندارد دوم، ISO 21417 (خدمات غواصی تفریحی، الزامات آموزش در مورد آگاهی از محیط زیست برای غواصی تفریحی)، بر این فرض استوار است که اگر غواصان آگاهی داشته باشند و تاثیرات زیست محیطی فعالیت های غواصی را درک کنند، در این صورت در کنترل آنها بهتر خواهند بود.

بنابراین این استاندارد توصیف می کند که چگونه غواصان می توانند خطرات منفی بالقوه و واقعی را برای محیط زیست حذف کرده و یا به حداقل برسانند. همچنین این استاندارد بیان می کند دانش نظری که مربیان و غواصان باید قبل و حین غواصی دریافت کنند به طور رسمی برگزار شود که اساس دوره های آموزشی را تشکیل می دهد.

علاوه بر این، این استاندارد تاثیرات مثبتی را که غواصان می توانند بر محیط زیست داشته باشند، مانند استفاده از مهارت های غواصی برای پاکسازی زباله ها، شرکت در نظرسنجی های راجع به موجودات آبزی و ایجاد صخره های مصنوعی بیان می کند. دنیسون توضیح می دهد: “ما می خواستیم به فعالیت هایی که سایر استانداردها آنها را پوشش نمی دهند، از جمله انجام صحیح فعالیت های غواصی، مانند قایق های غواصی بپردازیم.

بخش دیگری که این استاندارد به آن می پردازد شرح نحوه تعامل با آبزیان است. به عنوان مثال، “جمع آوری نکردن، شکار یا تغذیه حیوانات آبزی، “اضافه می کند. علاوه بر این، این تعاملات شامل اقدامات حفاظت از میراث فرهنگی، مانند بقایای طبیعی و آثار باستانی که مورد علاقه غواصان هستند نیز می شوند.

بنابراین حال باید به این مسئله بپردازیم که مراکز غواصی و ارائه دهندگان آموزش چگونه ISO 21416 و ISO 21417 را اعمال می کنند؟

به عنوان مثال، استخدام تعدادی بازرس برای کمک به مراکز غواصی در تأمین نیازهای بسیاری از استانداردهای ISO برای غواصی تفریحی توسط وزارت گردشگری می تواند کمک کننده باشد.

دنیسون تأکید می کند: “استانداردهای پایداری جدید نیز از این قاعده مستثنی نیستند، زیرا من اطمینان دارم که اپراتورهای غواصی به خوبی می دانند که گردشگران به احتمال زیاد بازگشت به یک محیط سالم و بکر زیر آب را نسبت به محیطی که از اعمال نادرست رنج برده است، ارجح می دانند.”

کارگروه توسعه ISO 21416 و ISO 21417 به طور گسترده ای پذیرش نمایندگی داشته است. ” نمایندگان زیادی از سازمان های آموزشی، مراکز غواصی، بخش حمایت از مصرف کننده، زیست شناسان دریایی و دانشمندان دیگر داشته اند. همچنین ما از تعدادی برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد به نام Reef-World ، که استاندارد Green Fins را برای غواصی مسئول در نزدیکی صخره های مرجانی تهیه کرده است، استفاده کردیم که در مورد پیش نویس های نهایی بسیار تاثیر مثبت داشته اند.”

بهتر است بدانید: ISO 21401 چشم انداز مدرنی برای مدیریت موسسات اقامتی

عقب نشینی های سازگار با محیط زیست

مانند بسیاری از مقاصد تعطیلات، شهرک های شبه جزیره سینا نیز به سرعت به استراحتگاه های بزرگ تبدیل شده اند. همه این ساختمان ها می توانند تأثیرات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی داشته باشند. به همین دلیل ISO، در پایان سال ۲۰۱۸، استاندارد جهانگردی و خدمات مرتبط با آن را منتشر کرد، ISO 21401(سیستم مدیریت پایداری برای مراکز اقامتی، الزامات)، یک استاندارد بین المللی جدید است که به صنعت گردشگری و هتل داری کمک می کند تا تأثیر خود را بر محیط زیست کاهش دهد، تبادلات اجتماعی را ایجاد کند و سهم مثبت در اقتصاد محلی داشته باشد.

این استاندارد بر اساس ساختار سطح بالا (ضمیمه (SL است که هم اکنون در تمام استانداردهای مدیریت ISO مانند ISO 9001 و ISO 14001 اعمال می شود، این بدین معنی است که این استاندارد می تواند به راحتی با هر سیستم مدیریت ISO موجود در سازمان ادغام شود.

چه چیزی باعث پیشرفت ISO 21401 شد؟

(پاسخ این است: در سراسر یک قاره و یک اقیانوس در غرب، فقط شبه جزیره سینا نهفته است.)
در اوایل این قرن، نگرانی های فزاینده ای در مورد تأثیرات منفی بخش گردشگری، به ویژه هتل ها، بر محیط زیست و جامعه در برزیل وجود داشت. الکساندر گاریدو، مشاور کارگروهی که ISO 21401 را تنظیم کرده است، داستان را شرح می دهد.
وی توضیح می دهد: “ISO 21401 بر اساس استاندارد ABNT NBR 15401 برزیل تنظیم شده است که این قانون از سال ۲۰۰۶ توسط صنعت هتلداری برزیل اعمال می شود.”

“ما در سال ۲۰۰۳، پروژه ای را برای بررسی گردشگری پایدار راه اندازی کردیم و تصمیم گرفتیم این کار را با هتل ها شروع کنیم. ما یک گروه گسترده بودیم، شامل: متخصصان سفر، نمایندگان بخش هتل، انجمن های تجاری، سازمان های غیردولتی، جوامع، دولت و آژانس ها، که تصمیم گرفتیم خود را از طریق سیستم های مدیریتی به هدف پایداری نزدیک کنیم. ” کارگروه بهترین روش ها را در نظر گرفت، این موارد را در ساختار سیستم مدیریتی جای داد و نتیجه آن ABNT NBR 15401 بود.

استاندارد برزیل چنان موفق بود که ISO / TC 228 آن را به عنوان مبنایی برای استاندارد جدید ISO پذیرفت. جنبه های تحت پوشش ISO 21401 شامل تنوع زیستی، بهره وری انرژی، حفاظت، مدیریت پسماند، پساب ها، انتشار گازهای گلخانه ای، استفاده از آب، منابع، شرایط کار، جنبه های فرهنگی و نیازهای جمعیت های بومی است. گریدو نتیجه گیری می کند “ISO 21401 یک استاندارد خاص سیستم مدیریت پایداری است که تمام ابعاد پایداری را پوشش می دهد و یک چشم انداز مدرن برای مدیریت محل اقامت فراهم می کند.”

ماجراهای پایدار

بوم گردی و انواع دیگر سفرهای ماجراجویی همراه با غواصی، رشدی قارچ گونه داشته اند، بنابراین در سال ۲۰۱۸، ISO بر اساس پیشنهادی از کشور پرتغال، ISO 20611، (گردشگری ماجراجویی، شیوه های خوب برای پایداری، الزامات و توصیه ها) را منتشر کرد. این استاندارد توصیف می کند که چگونه سازمان های جهانگردی ماجراجویی می توانند به طور پایدار فعالیت کنند و اقدامات درست را برای شرکت کنندگان و جوامع محلی ترویج دهند. به عنوان مثال، می توان با برنامه ریزی دقیق و ارزیابی ریسک، مانند استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر، آگاهی از مقررات زباله و مناطق دارای اکوسیستم شکننده، پایداری محیط زیست را تأیید کرد.

همچنین استاندارد ISO 20611 نشان می دهد که چگونه می توان از ارتباطات بین میزبان، شرکت کنندگان و جوامع محلی برای افزایش آگاهی از روش های پایدار مانند بازیافت و همچنین آگاهی دادن به جامعه محلی در مورد سودمند بودن گردشگری ماجراجویی استفاده کرد. به عنوان مثال، اپراتورها ممکن است مایل باشند جوامع محلی را بهتر بشناسند و مهارت هایی که صنعت گردشگری را تقویت می کنند را بیاموزند و این خود روابط را بیشتر تقویت می کند.

چه نوع تأثیرات زیست محیطی باعث ایجاد استاندارد ISO / TC 228 می شود؟

“هم در گردشگری و هم در اکوتوریسم، خطر بالقوه افزایش گردشگر بدون اقدامات لازم برای کاهش تأثیرات منفی در مناطق هدف گردشگری، به ویژه اکوسیستم های شکننده وجود دارد. این استاندارد هم باعث حفاظت از زیستگاه های طبیعی و هم برای احترام به جوامعی نظیم شده است که از جهانگردان پذیرایی می کنند. “، لئوناردو پرسی، رهبر کارگروهی که ISO 20611 را توسعه داده است، توضیح می دهد. به عبارت دیگر، این استاندارد باعث ایجاد یک کار دو سر برد است.

ارکان عملکرد:

مانند ISO 21401 برای اسکان پایدار، ما می توانیم ریشه های ISO 20611 را در برزیل و پشتیبانی از پیشنهادهای مشابه نهاد استاندارد ملی پرتغال کشف کنیم.

“در سال ۲۰۰۴، ما تعداد فزاینده ای از تصادفات، از جمله تصادفات منجر به فوت را داشتیم. در آن زمان، (انجمن بوم گردی و گردشگری ماجراجویی برزیل) ABETA، به همراه وزارت گردشگری و SEBRAE (خدمات پشتیبانی کسب و کارهای کوچک برزیل)، تصمیم گرفتند استانداردهای جدیدی را برای رفع این خطرات در جهانگردی ماجراجویانه تدوین کنند. این کار در حال انجام است و در حال حاضر ما ۳۸ استاندارد ملی برزیل برای گردشگری تفریحی داریم. “

اولین استانداردها بر ایمنی متمرکز بودند، مانند استاندارد (سیستم مدیریتی برای گردشگری تفریحی) ISO 21101 و استانداردی که با (اطلاعات شرکت کنندگان) ISO 21103 در ارتباط است. با این حال، از سال ۲۰۱۴، پایداری به طور گسترده ای تصویر بزرگتری را در رادار گردشگری ایجاد کرده است.

بنابراین افراد همفکر شروع به کار بر روی موضوع ترکیبی زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی، سه رکن اصلی پایداری می کنند. نتیجه آن، ایزو ۲۰۶۱۱ بود.

پرسی اضافه می کند: “این استاندارد جدید اقدامات خوبی را برای فعالیت های گردشگری تفریحی به ارمغان می آورد، شرایط مورد نیاز را مشخص می کند و توصیه هایی را برای استفاده از آنها ارائه می دهد.” بنابراین شرکت های مسافرتی استاندارد را چگونه دریافت کرده اند؟ به گفته پرسی، بخش گردشگری و ذینفعان آن در برزیل انسجام زیادی دارند.

وی گزارش داد که به ویژه شرکت های مسافرتی استانداردها را پشتیبانی و اعمال می کنند. وی توضیح می دهد: “اولین الگوی آن جهت اطمینان از این بود که شرکت های کوچک، که ۹۸٪ بخش را تشکیل می دهند، می توانند با موفقیت از استانداردها استفاده کنند.”

به این ترتیب، همه طرف های ذینفع در جهانگردی تفریحی و بازار اکوتوریسم نقش خود را داشتند و امکان ارائه خدمات بهتر به شرکت کنندگان را فراهم می کردند.

“علاوه بر این، اگر همه اپراتورهای گردشگری تفریحی از محیط زیست محافظت کنند، پس ما می توانیم جوامع درگیر را حفظ کنیم و برای بهبود تنوع اجتماعی، فرهنگی و زیستی مکان هایی که گردشگران تفریحی از آنها بازدید می کنند، تلاش کنیم.”
کاوش در جهان یک امتیاز است و باید پایدار باشد تا چیزهایی که باعث جذابیت و پاداش آن می شوند را از بین نبریم.