DIN EN 26 استاندارد آبگرمکن گازی فوری برای مصارف بهداشتی

شرح استاندارد

DIN EN 26 الزامات و آزمایش‌های مربوط به ساخت، ایمنی، استفاده اقتصادی از انرژی و کیفیت استفاده و همچنین طبقه‌بندی و علامت‌گذاری آبگرمکن‌های لحظه‌ای گازسوز را برای منطقه بهداشتی مشخص می‌کند. برای آبگرمکن هایی کاربرد دارد که:

از انواع AAS ، B11، B11BS، B12، B12BS، B13، B13BS، B14، B22، B23، B32، B33، B44، B52، B53، C11، C12، C13، C21، C22، C23، C32، C33، C43، C52، C53، C62، C63، C72، C73، C82 و C83باشند.
دارای مشعل های جوی باشند.
دارای مشعل های جوی با هوای احتراق اجباری یا گاز خروجی یا با مشعل های پیش مخلوط باشند.
مربوط به یک یا چند گاز از سه خانواده گاز و با استفاده از فشارهای مشخص شده در EN 437 هستند.
داری بار حرارتی اسمی تا ۷۰ کیلو وات هستند
دارای مشعل پایلوت یا جرقه زنی مستقیم مشعل اصلی اند.

این استاندارد برای آبگرمکن های نوع C که مطابق با گزارش فنی CEN/TR 1749 فهرست شده است، اعمال می شود. DIN EN 26 فقط آبگرمکن هایی را پوشش می دهد که فن (در صورت وجود)، جزء جدایی ناپذیر دستگاه باشد. این استاندارد اروپایی:

فقط برای دستگاه‌هایی اعمال می‌شود که به دودکش متصل نیستند، در صورتی که مجهز به دستگاه نظارت بر هوای اتاق باشند.
مفاد گزارش فنی CEN/CR 1472 را در رابطه با علامت گذاری در نظر می گیرد
فقط تست نوع را پوشش می دهد.